2001
Leeg
Bezweken onder gevoelens van verdriet,
Ik heb ze echt maar je ziet ze niet.
Enkel een kras op mijn arm,
Van binnen vreet er iets aan mijn darm.
Verloren gevoelens en leegte probeer ik te onderdrukken,
Bang dat het me nooit gaat lukken.
Twijfels over keuzes die ik moet maken,
Bang om mensen die me liefhebben verkeerd te raken.
Ik voel me leeg en uitgeput,
Het lijkt wel of ik elke dag een beetje sterf,
Van ellende en bederf.
Wanneer komt er een einde aan mijn verdriet,
Zodat ik de dingen weer anders zie.
Het kost me ongelooflijk veel kracht,
Niemand had dit van mij verwacht.
Het einde komt langzaam in zicht,
Misschien is dit wel mijn laatste gedicht.